Jonge kinderen zijn lang niet altijd in staat om woorden te geven aan hun emoties. Zelfs wij als volwassenen vinden dat soms nog ontzettend moeilijk. Maar wat is bijna het eerste wat we tegen een kind zeggen dat het lastig heeft? "Kom eens bij me, vertel eens wat er is gebeurd".
En laat dat nu net zo moeilijk zijn ;). Kinderen laten vaak wel hun emoties zien: ze hebben een driftbui, zijn ontzettend verdrietig en vaak worden er allemaal trucjes uit de kast gehaald om de emotie zo snel mogelijk te stoppen. We zeggen dan: "Ach, kom je bent toch een grote jongen." of: "Ach meisje, tranen weg en weer verder spelen". En ja, natuurlijk kan het soms helpen om iets te doorbreken. Maar als een kind volop in zijn emotie zit, werkt praten vaak averechts! Je zult het vast wel herkennen dat je kind dan juist er nog een schepje bovenop doet.
Wat ik in eigen ervaring en uit werkervaring hebt gemerkt is dat het wel werkt om in de eerste instantie je kind even met rust te laten. Laat merken dat je er bent, in dezelfde ruimte en benoem dat je begrijpt waarom je kind boos/ verdrietig is.
Je zult merken dat je kind dan veel sneller rustig wordt en bij je komt. Door middel van muziek, dans, oefeningen, spel en de natuur leren kinderen hun emoties te herkennen, gebruiken en uiten. Ik begeleid kinderen in het uiten van hun emoties, kinderen die dat wel doen, maar misschien niet op de gewenste manier. Maar ook kinderen die hun emoties niet zo duidelijk laten zien. Zij hebben hulp nodig om deze emoties lijfelijk te ervaren.
Daarom geef ik kinderyoga lessen! Kinderen leren door beweging, door met hun lijf te ervaren en te voelen, door muziek te maken en op muziek te bewegen. Want ik ben van mening dat kinderen door muziek beter voelen welke emotie er speelt. Ze leren zich te ontspannen door ademhaling en oefeningen. Ze leren met anderen samen te werken door middel van spel en oefeningen die ze samen kunnen uitvoeren. Kinderyoga is goed voor alle kinderen, wie wil er nu niet tot rust komen en ervaren hoe je zelf rustmomenten kan inbouwen in situaties die wat lastig voor je zijn. Dit geldt ook zeker voor jonge kinderen (vanaf 2 1/2 jaar). 
Wil je ook jouw kind dit allemaal laten ervaren? Op vrijdag 17 juni geef ik kennismakingslessen, kom gerust meedoen!
Klik hier voor mee informatie.

Ik kijk graag samen met mijn man verschillende series op tv. Zo ook "The Flash". Normaal gesproken kijk ik naar zo'n serie en vind ik het heerlijk om eens niet na te hoeven denken en gewoon lekker ontspannen op de bank te "hangen". Afgelopen week was er echter een aflevering die me echt geraakt heeft. En dat kwam door een kinderboek wat er voorgelezen werd. De boodschap van het boek was duidelijk: je bent goed zoals je bent en je moeder is de beste moeder die er kan zijn voor jou. Het verhaal liet me niet los en ik ben eens aan het zoeken gegaan. En wat blijkt? Het boek is niet officieel uitgebracht, maar ik heb wel de volledige tekst gevonden (bron: http://imgur.com/a/6pPbT). Lees maar eens mee:

 Er was eens een kleine dinosaurus, een Myosaurus genaamd, hij leefde samen met zijn moeder.
Op een dag vertelde hij zijn moeder: “Ik zou willen dat ik bijzonder was, net als alle andere dinosaurussen.”
“Als ik een T-Rex zou zijn, dan kon ik kauwen met mijn woeste tanden”.
“Maar als jij een T-Rex zou zijn”, zei zijn moeder. “Hoe zou je me dan knuffelen met je kleine armen?”
 
“Ik zou willen dat ik een Apatosaurus was”, zei de kleine dinosaurus. “Zodat ik met mijn lange nek, hoog boven de bomen uit kon kijken.”
“Maar als jij een Apatosaurus zou zijn”, zei zijn moeder. “Hoe zou je me dan kunnen horen in de boomtoppen als ik zou zeggen dat ik van je hou?”
 
“Wat jou zo speciaal maakt kleine Myosaurus”, zei zijn moeder. “Zijn niet je woeste tanden, of je lange nek, of je spitse bek”.
“Wat jou zo bijzonder maakt, ten opzichte van alle andere dinosaurussen in de hele wijde wereld, is dat jij een moeder hebt die perfect is voor jou!”
“En welke altijd van je zal blijven houden.”

Dat is een mooie boodschap om kinderen mee te geven. Maar ook zeker voor jullie als ouder. Jij weet zelf wat het beste is voor je kind. Soms heb je alleen even iemand nodig die je daarin bevestigd, of die je een zetje in de goede richting geeft. Maar houdt daarbij goed in je achterhoofd: Jij ben de perfecte ouder voor jouw kind, en je zal altijd van hem blijven houden!

Boos!
Soms ben je boos en weet je niet zo goed waarom...
Soms wil jij gewoon wat jij wil...
Soms luister je even niet naar een ander...
Soms word je dan ineens weer rustig...
Je kan praten over je boosheid...
Je kan uitleggen wat jij wil...
Je luistert weer naar de ander...
​Herkenbaar? Voor mij als ouder wel in ieder geval. Wat soms kan helpen is een kalmeringsritueel. Jij bent als ouder in de ruimte aanwezig waar je kind "boos" is. Je zorgt dat hij of zij weet dat je er bent, je benoemt een aantal keer: "Ik ben er voor je, ik ben hier", "Je mag boos zijn". Soms kan het erg lang duren voordat een kind weer wat rustiger wordt. Het beste is dan toch, als je daar de ruimte voor hebt, om je kind te laten razen. (niets kapot maken, of iemand slaan/bijten etc. dat zijn dingen die niet persé bij boos zijn horen). Omdat de boosheid anders op een later moment weer op komt. Wel kun je een kind een alternatief bieden: Trappen op een ballon, schoppen tegen een voetbal, trappen op luchtkussentjes werkt ook erg goed. Ook kan het helpen om een stok/fles met glitter en kleur te hebben (ik heb ze bij de Action gekocht voor € 0,79). Als je kind boos is, leg je dit bij je kind neer, hij of zij zal het uiteindelijk pakken en er naar kijken, door de glitters etc. zal je kind rustiger worden en je wellicht kunnen vertellen wat er aan de hand was. Samen kun je dan afspreken om de volgende keer weer deze glitters te gebruiken...
En zoals mijn zoon (4 jaar) tegen mij zei: "Als jij boos bent mama, dan geef ik hem aan jou!"...
Dat is goed lieve schat!

Afgelopen week kwam ik tot de ontdekking dat mijn zoon van 4 de waterpokken had. Gelukkig heeft hij er geen last van gehad en lijkt het erop dat hij niet erg besmettelijk is geweest, want zijn zusje van 2 vertoont nog geen tekenen van de waterpokken.
Maar eigenlijk wel een mooi iets toch? Dat besmettelijk zijn...
Zo zijn wij ook allemaal besmettelijk in onze relatie met anderen. In positieve én negatieve zin. Goed om te weten dat het ook zo werkt in contact met onze kinderen.
Als ik heel erg vrolijk ben en gezellig doe met mijn kinderen, reageren zij ook vrolijk en gezellig. Maar kom ik na een drukke dag thuis en ben ik kortaf, dan zullen de kinderen dat ook overnemen. 
Als je je daarvan bewust bent kun je het natuurlijk ook "gebruiken" als omgekeerde kracht. Mocht je merken dat je kind onrustig is en moe, las dan een lach momentje in. Lekker samen dollen, grapjes maken en gekke liedjes zingen of woorden bedenken.
Kinderen zijn een ster in "jabberen" bijvoorbeeld. Jabberen is het gebruiken van je stem (geluiden/klanken), maar geen herkenbare woorden gebruiken. Je gaat vast en zeker merken dat je kind vanzelf mee gaat doen, of geniet van jouw gekkigheid! Hoe dan ook worden jullie er allebei vrolijker van!
Ik heb de afgelopen week heel wat afgejabberd, met mijn twee kids.
Ben jij bereid om ook besmettelijk te zijn?
www.korukindercoaching.nl
Klik hieronder op de link voor een leuk liedje wat je samen kan zingen met je kind (en ja, ik kan het HELEMAAL meezingen ;)).
https://www.youtube.com/watch?v=MTdNFi0SzyE

Zingen, iets waar ik ontzettend blij van wordt. En zo ook mijn eigen kinderen!
Twee weken geleden haalde ik mijn gitaar uit het stof (ik had al anderhalf jaar niet gespeeld). Mijn dochter van twee jaar zei: "Mama, ikke jou liedjes zingen?". Toen baalde ik even van mezelf dat ik al zo lang mijn gitaar niet meer had aangekeken. Maar wat een mooie reactie (en een prachtige blik in haar ogen!). Vol verwondering keek ze naar me.
Ik heb heerlijk samen met haar gezongen. Even echt de aandacht en tijd om samen iets leuks te doen. Ze zong de liedjes die ze kende uit volle borst mee. 
Ik heb me voorgenomen, om elke dag met mijn kinderen liedjes te zingen, te dansen of muziek te maken. Al is het maar 10 minuten.
Want van zingen wordt je vrolijk en blij, en laat dat nu net zijn wat ik alle kinderen (en volwassenen gun!).
Ook in het coachen gebruik ik muziek, dans en zingen. Kinderen hun eigen liedteksten laten maken, zelf melodieën laten uitproberen. Of gewoon even lekker genieten en meezingen. Emoties uitspelen in dans, zonder woorden eraan te moeten geven, heerlijk!