Spiegeltje, spiegeltje...

"Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand. Wie is het meest wijze van het land?" "Dat is je dochter", zei de spiegel snel, en ik dacht; "ja...dat klopt ook wel" ;)
Vandaag een typisch gevalletje van spiegelen door een peuter.
Onze oudste zoon ging vanmorgen, na zes weken, voor het eerst weer naar school, op naar groep 2! Onze dochter van 2 1/2 jaar oud heeft hem natuurlijk flink gemist vandaag en moet ook weer even wennen aan het feit dat ze niet de hele tijd samen zijn.
Maar goed, tussen de middag zitten mijn man, mijn dochter en ik aan tafel te eten (zoonlief eet op school). Mijn man en ik praten wat over een eventuele aan te schaffen tent voor de volgende zomervakantie. Terwijl we zo aan het kletsen zijn, komt onze dochter er wel eens tussendoor met een zin, die altijd begint met: " mama...?". Na een paar keer zegt mijn man: "Ik ben nu even met mama aan het praten, jij mag heel even wachten". Prima toch, zou je zeggen?
Nou, na een paar happen van haar boterham zei onze dochter: "Papa, je kan toch ook tegen mij praten?". En even was het stil aan tafel...Tsja, ze heeft natuurlijk hartstikke gelijk, ook zij heeft een mening over waar wij het samen over hebben. Ze liet ons even merken dat ook zij daadwerkelijk deel uitmaakt van onze gesprekken...Haar doel was natuurlijk bereikt, met volle aandacht werd ze vervolgens betrokken bij het gesprek...Prachtig toch? 
Heb jij ook wel eens zo'n momentje meegemaakt?
www.korukindercoaching.nl