Koru Kindercoaching
  • Koru
  • Krachtpatsers
  • Blogberichten
  • Contact
    • Algemene voorwaarden/privacybeleid
  • Producten van de Groene Linde

Blog koru Kindercoaching

Grote en kleine weetjes over jonge kinderen

#Moeders

17/10/2017

0 Reacties

 
Lieve Sophie,
Jij bent een moeder van een lieve, eigenwijze, sterke, gevoelige dochter van drie. Je werkt hard en doet je best om alle ballen hoog te houden. Je werkt drie dagen in de week, zorgt voor een groot deel van het huishouden en voor je dochter, je wil graag sporten en je sociale contacten onderhouden. En je bent moe...


Zoals jij Sophie, zo lopen er veel meer moeders rond. Soms met een enorm schuldgevoel naar hun eigen kind, omdat ze af en toe wat tijd voor zichzelf vrij maakt.
Maar weet je Sophie, jij hebt tijd nódig, jij mag ruimte maken voor jezelf, voor je eigen wensen en dromen. En het mooiste is, als je deze maakt vanuit rust en ruimte. Dán maak je krachtige beslissingen, dan voel je wat juist is op dit moment.


En ik weet zeker dat jij voor jouw dochter wil dat ook zij leert om goede beslissingen te maken, om haar hart te volgen en te luisteren naar wat haar lichaam haar kan vertellen. 
En zij leert dat alleen maar door jouw voorbeeld te volgen. Als jij goed voor jezelf zorgt, zal zij dat ook gaan doen. Als jij luistert naar wat je hart je ingeeft, gaat zij dat ook doen.
Als jij ruimte voor jezelf neemt, komt er ook ruimte voor je gezin, voor keuzes die jullie allemaal sterker laten worden. Dan vind je kracht en kan jij als persoon, vrouw, echtgenote en moeder groeien. 
Dat is wat ik zo belangrijk vind om je mee te geven. Dat je vanuit rust, de kracht kan vinden om te groeien, naar meer licht, lucht en ruimte!

En Sophie, ik gun het je van harte, dat je de tijd neemt voor jezelf, je gezin en jullie leven samen.

Lieve groet,
​Ingrid
Foto
0 Reacties

Help, een peuter!

26/5/2017

0 Reacties

 
Peutercoaching?
Ik kan me voorstellen als je voor het eerst leest dat ik peutercoach ben, dat je denkt: “Peuters, zijn toch gewoon peuters?”.
En ja, daar moet ik je gelijk in geven. Maar meteen daarbij zul je ook wel begrijpen (als je zelf kinderen hebt, of met kinderen werkt), dat de peuterleeftijd één van de lastigste fases in een kinderleven is. Voor de peuter en voor jou als ouder of verzorger. 

Bijzonder
Peuters zijn bijzondere "wezens", ze draaien niet om de hete brij heen, maar laten zien wat er nodig is. En vaak zijn dat grenzen en duidelijkheid. Er verandert veel in het leven van een peuter. Ze gaan staan, lopen en leren communiceren. Soms gaan ze zo hard dat ze zichzelf voorbij lopen en niet weten hoe ze mogen handelen, dus gaan bijten/slaan/schoppen. Zorg voor voldoende ruimte in huis en ga vooral veel naar buiten. Laat hem bewegen/dansen/lekker gek doen, zodat hij zijn emoties en naar buiten willende energie kwijt kan. Wanneer ik werk met peuters en ouders, merk ik dat er bij kinderen vaak een behoefte ligt aan letterlijke en figuurlijke ruimte.
 
Peuters leren voor zichzelf te gaan staan, ze leren ruimte in te nemen en houden ons daarbij vaak een mooie spiegel voor. Hoeveel ruimte neem jij bijvoorbeeld in binnen je gezin, of in je werk?
Als peutercoach werk ik vooral met moeders van peuters, ik ga op zoek naar wat jouw peuter je wil vertellen en kom een kijkje nemen bij je thuis.
 
Wanneer schakel je mij als peutercoach in?
Op het moment dat jij het zelf even niet meer weet. Op het moment dat je met je handen in het haar zit. En natuurlijk kun je dan je vriendinnen of je eigen moeder om raad vragen, maar toch weet je van binnen vaak zelf wel wat er nodig is. Het kan dan juist fijn zijn dat er een “buitenstaander” naast je meekijkt. Ik zeg met nadruk “NAAST”, omdat ik het erg belangrijk vind om samen met jullie te kijken naar jullie specifieke situatie. Ik ga jullie niet vertellen, hoe je het allemaal moet aanpakken.
Ik geef je wel tips en richtlijnen, afgestemd op jouw vraag en situatie.
 
Wat doe ik dan met de peuters?
Ik werk heel veel met muziek, dans en creatieve werkvormen. Dat doe ik op verschillende locaties, in mijn praktijkruimte aan huis, buiten (in het bos), maar veel ook gewoon bij jou thuis. Ik kom een aantal keer bij jullie kijken en spelen met je kind. Ik zie dan snel wat er nodig is en wat je kind jullie laat zien.
 
Peuters kunnen nog niet altijd duidelijk maken wat ze willen of voelen, maar door muziek, dans en spel laten ze erg veel zien.
Ik heb een eigen “programma” gemaakt: De Koru Express. Daarin ga ik aan de slag met peuters en hun ouders, of groepen kinderen in de basisschoolleeftijd. We werken met verschillende muzieksoorten om verschillende emoties te voelen en ervaren. Ook werk ik in thema’s en geef ik mijn lessen op kinderdagverblijven en scholen.
 
Meer informatie
Je kunt bij me terecht met al je opvoedvragen en de dingen waar je tegenaan loopt. Op mijn website staat veel informatie in blogs en video’s. Ook kan je daar mijn gratis e-book: “Van peuterpuber naar peuterpret!” aanvragen.
Wil je meer weten:
www.korukindercoaching.nl
​
Foto
0 Reacties

Verbinding  verbroken?

1/2/2017

0 Reacties

 
Verbinding... Een woord wat ik zelf veel gebruik, maar ook een woord wat op het moment wel "hip" is in opvoedland.
Wat is verbinding met je kind nu eigenlijk en wat kan je ermee? Dit is hoe ik er tegenaan kijk:
Je kan het zien als een ouderwetse telefoonverbinding. Je pakt je hoorn, draait een nummer en iemand verbind je met de persoon die je graag wil spreken...
Soms gaat dat wel eens mis en raak je verkeerd verbonden. En als dat gebeurt, wil je zo snel mogelijk de verbinding verbreken, om toch diegene te pakken te krijgen die je in de eerste instantie voor ogen had.
Met je kinderen werkt het ook zo, je wilt de aandacht van je kind, je zegt wat of probeert wat en het werkt niet, de boodschap komt echt niet aan. Herkenbaar?
​
Dan wil je het liefste zo snel mogelijk tóch de aandacht van je kind, maar hoe dan? Je probeert een andere manier, een manier die beter bij jullie op dit moment past. En als dat lukt, is de verbinding optimaal.
Maar soms lukt het je als ouder gewoon niet de juiste verbinding te maken, deze tips kunnen je dan misschien helpen:
- Zet je telefoon/laptop/tv uit
- Zorg ervoor dat je bij je kind in de buurt bent, op ooghoogte zodat hij je kan zien
- Zeg iets waardoor je de aandacht van je kind krijgt, zoals: "Lieverd, mag ik je even wat vragen?"
- Je wacht dan minimaal 10 seconden (en dat is lang!), maar die tijd heeft je kind echt nodig om je vraag binnen te laten komen en te verwerken. (klik hier voor een filmpje over deze tip)
- Dan pas stel je je volgende vraag en is er een goede verbinding.

Soms komt het voor dat de verbinding met je kind echt even verbroken is. Maar geloof mij, met een dosis geduld, positiviteit en deze tips, komt het echt weer goed! Heb je wat meer hulp nodig, of heb je vragen? Stuur me dan een berichtje! Ook als je wilt laten weten of je de tips gebruikt hebt, ik lees je berichten graag.
Foto
0 Reacties

Spiegeltje, spiegeltje...

5/9/2016

0 Reacties

 

"Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand. Wie is het meest wijze van het land?" "Dat is je dochter", zei de spiegel snel, en ik dacht; "ja...dat klopt ook wel" ;)
Vandaag een typisch gevalletje van spiegelen door een peuter.
Onze oudste zoon ging vanmorgen, na zes weken, voor het eerst weer naar school, op naar groep 2! Onze dochter van 2 1/2 jaar oud heeft hem natuurlijk flink gemist vandaag en moet ook weer even wennen aan het feit dat ze niet de hele tijd samen zijn.
Maar goed, tussen de middag zitten mijn man, mijn dochter en ik aan tafel te eten (zoonlief eet op school). Mijn man en ik praten wat over een eventuele aan te schaffen tent voor de volgende zomervakantie. Terwijl we zo aan het kletsen zijn, komt onze dochter er wel eens tussendoor met een zin, die altijd begint met: " mama...?". Na een paar keer zegt mijn man: "Ik ben nu even met mama aan het praten, jij mag heel even wachten". Prima toch, zou je zeggen?
Nou, na een paar happen van haar boterham zei onze dochter: "Papa, je kan toch ook tegen mij praten?". En even was het stil aan tafel...Tsja, ze heeft natuurlijk hartstikke gelijk, ook zij heeft een mening over waar wij het samen over hebben. Ze liet ons even merken dat ook zij daadwerkelijk deel uitmaakt van onze gesprekken...Haar doel was natuurlijk bereikt, met volle aandacht werd ze vervolgens betrokken bij het gesprek...Prachtig toch? 
Heb jij ook wel eens zo'n momentje meegemaakt?
www.korukindercoaching.nl

Foto
0 Reacties

Negeer alle goedbedoelde adviezen ;)

12/8/2016

0 Reacties

 

Je hebt ze vaak genoeg gekregen: "Goedbedoelde adviezen". Je komt ze overal tegen: in de supermarkt, tijdens een familiedag, terwijl je aan het sporten bent, als je net even lekker op de bank zit als de kids in bed liggen, in je kraamtijd, ach zelfs al tijdens je zwangerschap. De adviezen komen vaak van je ouders, vrienden, andere moeders, het consultatiebureau, een toevallige voorbijganger...En natuurlijk zijn deze adviezen zeker goed bedoeld, zij willen allemaal ook gewoon het beste voor jou en je kinderen. En natuurlijk luister je ook oprecht naar de adviezen en tips die je krijgt.
Ook wij kregen (en krijgen) tips en adviezen van onze omgeving. Maar we hebben er één altijd ter harte genomen (en alle anderen met een flinke korrel zout) en dat was: "Volg je eigen gevoel". Dat is het beste advies wat je als (jonge) ouder van iemand kan krijgen! 
Dus deze geef ik ook graag aan iedereen die het wil horen door:
"Volg je eigen gevoel". Jij bent de ouder van je kind, jij bent degene die (als je heel goed luistert), het beste weet wat goed is voor je kind. Het is namelijk niet voor niets dat jij de kinderen hebt die precies bij je passen. Zij weten namelijk wat er nodig is...
En wat betreft alle goedbedoelde raad, daar haal je uit wat voor jou belangrijk is en de rest mag je loslaten. 
Laat je me weten wat het beste advies is wat jij ooit hebt gekregen?

www.korukindercoaching.nl

Foto
0 Reacties

Met je neus naar de grond...

21/6/2016

0 Reacties

 

Vroeger als klein meisje liep ik altijd al met mijn neus naar de grond samen met mijn ouders en broer. En nee, niet omdat ik verlegen was, maar omdat er in en op de grond prachtige schatten te vinden waren.
We liepen over het strand, te speuren naar mooie schelpen en vonden zelfs af en toe een haaientand.
Liepen we door het bos, waren we altijd op zoek naar beestjes en mooie blaadjes.
Natuurlijk genoten we ook van al het moois wat boven en naast ons en om ons heen te zien was. Maar die neuzen naar de grond blijven me altijd bij.
Ik doe het nu nog steeds!
 
En zo is het ook in het leven, als je je focust op één ding vind je de mooiste dingen, maar wil je alles in de gaten houden, alles meedoen, dan kom je vaak tot de conclusie dat je mooie dingen hebt gemist.
Zo werkt het ook in het opgroeien met je eigen kinderen. Alweer een dag voorbij, alweer een week voorbij, alweer een jaar voorbij…En heb je de momenten gezien die belangrijk waren?
Natuurlijk willen we op zo’n vraag allemaal volmondig: “Ja!” zeggen. Maar ook ik moet eraan geloven dat door de hectiek van alle dag, ik soms dingen heb gemist, waar ik toch later wel spijt van heb.
 
Maar hoe komt het toch, dat we allemaal in dezelfde drukke mallemolen terecht komen? Doet dat de maatschappij? Onze vrienden? Ons werk? Of zijn we zelf ook schuldig aan het voorbij gaan aan de belangrijkste zaken in het leven?
Ik mag wel spreken voor mezelf dat ik zelf er voor een groot gedeelte schuld aan ben. Maar gelukkig weet ik ook dat er dingen te veranderen zijn, en al in verandering gezet zijn!
 
Denk maar eens aan de drukke agenda die we allemaal hebben, en onze kinderen moeten daarin mee. Zij hebben geen keus. Of ze het leuk vinden of niet: ze moeten mee naar een feestje, terwijl ze eigenlijk moe zijn van een drukke schooldag. Ze moeten op een sport, anders hoor je er toch niet bij? Ze moeten mee boodschappen doen, etc.etc. En komt er (terecht) commentaar van één van onze peuters/kleuters, horen we dat eigenlijk niet. We mopperen zelfs nog even op ze.
Maar als je op zo’n moment even écht kijkt naar je kind, naar jezelf en even afstand neemt van de situatie, wat zie je dan? Ik denk dat je zult zien dat je kind gelijk heeft. Het is niet leuk om steeds maar te moeten, geen rust te krijgen en geen keus te hebben.
Daarom gaan kinderen op deze jonge leeftijd hun grenzen en die van jou gegarandeerd verkennen. En hoe doen ze dat?
 
Door enorm driftig te worden op momenten dat jij dat echt niet kan gebruiken… Door honderd keer te vragen, waarom iets is zoals het is… Door te treuzelen op momenten dat je haast hebt… Door constant aan je broek te hangen, zodat je niet eens even alleen naar de wc kan… En zo op nog veel meer manieren die je vast wel zult herkennen…
Ook ik kom natuurlijk nog in deze momenten met mijn kinderen terecht. En ook ik ben echt niet altijd “de beste moeder”. Maar wat ik wel weet is dat wij als ouders, de beste ouders voor onze kinderen zijn. En dat geldt dus ook voor jullie!
 
Je hebt de keus in welke stappen je wel en niet zet in je opvoeding. Je kiest zelf voor wat je wilt staan en wat je je kinderen mee wilt geven.
Zo vind ik het erg belangrijk om mee te geven dat je respect hebt voor anderen en voor de natuur. Maar dit soort dingen moet je natuurlijk dan ook zelf uitstralen naar je kinderen toe. Je zou het ze eigenlijk niet moeten hoeven leren, maar ze kunnen het afkijken van je.
 
Ook vind ik het erg belangrijk om tot rust te komen en merk ook meteen aan onze kinderen als we het te druk hebben gehad. Natuurlijk loopt het soms niet helemaal zoals je zelf had bedacht. Maar uiteindelijk heb je altijd een keus!
En het is aan jou te bepalen wat je met die keus doet.
En hoe belangrijk is het dat kinderen leren hun eigen keuzes te maken? Keuzes gebaseerd op wat ze zelf echt willen, en niet omdat een vriendje dat toevallig ook wil.
 
Keuzes maken vanuit je eigen kracht, je eigen wil, is iets wat je kind al rond het tweede levensjaar begint te leren. De eerste Ik-inslag: “Ik ben twee en ik zeg nee”. We zeggen het allemaal, maar beseffen we ook wat kinderen hiermee leren? Ze leren keuzes te maken vanuit zichzelf. Wat hun intuïtie hen ingeeft. En hoe we ermee omgaan bepaald voor de rest van hun leven hoe ze in staat zijn om keuzes te maken. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je alle keuze bij een kind neer moet leggen, want ze zijn nog niet altijd in staat om de gevolgen van hun keuzes te overzien.
Maar soms is de beste regel: (welke ik even “leen” van ontwikkelingspsycholoog Steven Pont) twee keer nee = ja! En wat bedoelt hij hiermee? Keuzes mag je soms aan een kind overlaten, maar daarbij stel je jezelf twee vragen: Is het gevaarlijk? En, hebben anderen er last van? Is het antwoord twee keer nee? Dan zou je je kind toestemming kunnen geven om iets wel of niet te doen. Bijvoorbeeld zijn jas aantrekken: Is het gevaarlijk als hij zijn jas niet aandoet? Nee. Hebben anderen er last van? Nee = Ja!
 
Dit houdt dus wel in dat je soms als ouder even niet ingrijpt, dat je de gebeurtenissen op zijn beloop laat. Dat je je kinderen soms al wat meer los mag laten. In een maatschappij waar ontzettend over-beschermend wordt opgevoed, is dit wel een hele andere kijk op opvoeden. Maar misschien wel een juiste. Door kinderen te laten ervaren wat de gevolgen zijn van hun keuzes, weten ze de volgende keer of het slim is om het op dezelfde manier te doen of juist niet. Elke keer als wij de keuze voor onze kinderen maken, leren ze alleen maar te luisteren naar wat jij zegt, maar niet te luisteren naar wat hun eigen lichaam, verstand en gevoel ze ingeeft.
En uiteindelijk als kinderen ouder worden, verwachten we dat ineens wel van ze. Maar door ze deze ruimte niet te gunnen, leren ze ook niet hoe ze goede keuzes kunnen maken.
 
Ik ben van mening dat kinderen en ook wij als ouders elke dag fouten moeten maken. Ik ben niet zo van het MOETEN, maar in deze moet je fouten maken! Door fouten leer je namelijk, door vallen leer je opstaan, door foute keuzes maak je later de juiste keuzes, door af en toe scheef te gaan, weet je ook weer wat recht is. En je leert je eigenheid je autonomie vast te houden. In een maatschappij waar vaak iets anders van je gevraagd wordt.
En natuurlijk lukt dit niet altijd, maar fouten MOET je maken toch?
 
Wat je altijd in je achterhoofd mag houden is dat het karakter en de manier hoe een kind in het leven staat, bepaald wordt in de eerste zeven jaar van zijn leven. Dus hoe wij met onze kinderen omgaan in de eerste zeven levensjaren, alles wat me meemaken, wat er op ons pad komt laat sporen achter in ons levenspad. En dat geldt dus ook voor jou, jouw eerste zeven levensjaren waren dus ook kenmerkend voor je karakter nu. Denk daar maar eens aan terug als je dat kan. Of ga eens op onderzoek uit en zie de dingen die belangrijk waren!
 
Wil jij ook een verandering in hoe je tegen het maken van keuzes aankijkt? Of hoe je vindt dat je kinderen dat moeten doen? Neem dan eens contact met me op. Samen kijken we dan naar wat er in jullie situatie past.

Foto
0 Reacties

Rondvliegende salami

7/4/2016

0 Reacties

 

Heb jij ook wel eens met je peuter/kleuter in de Jumbo gestaan en dat hij of zij per se dat ene karretjes wilde, of toch zelf wilde scannen...Bij mijn kleuter was het een paar weken geleden zover dat hij letterlijk de salami door de Jumbo smeet...Tsja en hoe reageer je daar dan zo pedagogisch mogelijk op?! Je zegt met het schaamrood op je kaken: "We gaan nu naar huis en eten wel een boterham!". 
Tsja, dat is natuurlijk de oplossing voor dat moment, maar vaak gaat er al iets a
an vooraf.
- Je kind is al de hele dag naar school geweest en is moe
- Hij wilde eigenlijk zelf fietsen, maar omdat je denkt dat je haast heb wilde jij de kinderen op je eigen fiets meenemen.
- Er is iets voorgevallen op school of thuis
En ga zo maar door. Kinderen worden niet zomaar heel boos. Er zit een reden achter en het is aan jou als ouder om te bepalen wat je daarmee doet.
Wil of kan je kind er niet met jou over praten? Neem eens contact met me op, dan kunnen we er samen achter komen wat je kind dwars zit!

Foto
0 Reacties

The only way to conquer a mountain....

14/2/2016

0 Reacties

 

Soms heb je van die momenten waarop je keuzes moet maken in je leven. Je weet van tevoren niet altijd of het de juiste keuze zal zijn...Maar je zult toch de berg moeten beklimmen en de keuze maken.
Na een tijdje weet je pas of het goed is geweest. Luister vooral naar je eigen gevoel, je intuïtie. Dat is ook het geval bij vragen rondom de opvoeding van je (jonge) kinderen. Luister altijd naar wat je eigen gevoel je ingeeft, want dat is meestal juist.
Om te weten wat dan echt J
OUW gevoel of keus is, zul je de tijd en vooral rust moeten nemen om ernaar te luisteren.
Neem een lekker kopje thee/koffie, zet je telefoon uit, eventueel een achtergrondmuziekje (relaxing), zorg dat je alleen bent en denk aan je dromen en wensen, hoe kom je daar, wat mag je daarvoor nog doen? Je zult merken dat dit werkt. Schrijf alles op wat je te binnen schiet en wat je voelt...En...beklim de berg, zorg dat je de top bereikt!

Foto
0 Reacties

    Archieven

    April 2019
    Maart 2019
    Mei 2018
    Oktober 2017
    September 2017
    Juli 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    November 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Februari 2016
    December 2015

    Categorieën

    Alles
    10 Seconden Tip
    9-jarig Kind
    Aandacht Voor Elkaar
    Adviezen/Tips
    Afscheid Nemen
    Annie
    Besmettelijkheid
    Boosheid
    Bossen
    Buitenschoolse Opvang
    Challenge
    Coaching
    Communicatie
    Driftbui
    Emoties
    Focus
    Fouten Maken
    Geboorte
    Geboorte In Kaart
    Geboortepatronen
    Gedrag
    Herinneringen
    Hoogsensitiviteit
    Humor
    Ik Ben Twee En Ik Zeg Nee
    Jabberen
    Jouw Gevoel
    Kalmeringsritueel
    Karakter
    Keizersnede
    Keuzes Maken
    Kinderdagverblijf
    Kinderopvang
    Kinderyoga
    Kleuter
    Koru Express
    Korukindercoaching
    Koru Kindercoaching
    Moed
    Moeder
    Muziek
    Muziek Maken
    Nationale Voorleesdagen
    Navelstreng
    Navelstrengomstrengeling
    Onzekerheid
    Opvoeding
    Overlijden
    Paniek
    Perfecte Ouder
    Peuter
    Peutercoach
    #peutermoeder
    Peuterpubertijd
    Peuters
    Positiviteit
    Rouwverwerking
    Ruimte
    Rust
    Ruzie
    Scheiding
    Smijten
    Snelle Geboorte
    Spelen
    Spiegelen
    SuperMAM
    SuperMAMpowers
    Tips
    Trauma
    Verbinding
    Verdriet
    Verleden
    Voorlezen
    Wennen
    Workshop
    Zingen
    Zonnetje
    Zwangerschap

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.
  • Koru
  • Krachtpatsers
  • Blogberichten
  • Contact
    • Algemene voorwaarden/privacybeleid
  • Producten van de Groene Linde