Lieve Sophie,
Jij bent een moeder van een lieve, eigenwijze, sterke, gevoelige dochter van drie. Je werkt hard en doet je best om alle ballen hoog te houden. Je werkt drie dagen in de week, zorgt voor een groot deel van het huishouden en voor je dochter, je wil graag sporten en je sociale contacten onderhouden. En je bent moe...

Zoals jij Sophie, zo lopen er veel meer moeders rond. Soms met een enorm schuldgevoel naar hun eigen kind, omdat ze af en toe wat tijd voor zichzelf vrij maakt.
Maar weet je Sophie, jij hebt tijd nódig, jij mag ruimte maken voor jezelf, voor je eigen wensen en dromen. En het mooiste is, als je deze maakt vanuit rust en ruimte. Dán maak je krachtige beslissingen, dan voel je wat juist is op dit moment.

En ik weet zeker dat jij voor jouw dochter wil dat ook zij leert om goede beslissingen te maken, om haar hart te volgen en te luisteren naar wat haar lichaam haar kan vertellen. 
En zij leert dat alleen maar door jouw voorbeeld te volgen. Als jij goed voor jezelf zorgt, zal zij dat ook gaan doen. Als jij luistert naar wat je hart je ingeeft, gaat zij dat ook doen.
Als jij ruimte voor jezelf neemt, komt er ook ruimte voor je gezin, voor keuzes die jullie allemaal sterker laten worden. Dan vind je kracht en kan jij als persoon, vrouw, echtgenote en moeder groeien. 
Dat is wat ik zo belangrijk vind om je mee te geven. Dat je vanuit rust, de kracht kan vinden om te groeien, naar meer licht, lucht en ruimte!

En Sophie, ik gun het je van harte, dat je de tijd neemt voor jezelf, je gezin en jullie leven samen.

Lieve groet,
​Ingrid

Peutercoaching?
Ik kan me voorstellen als je voor het eerst leest dat ik peutercoach ben, dat je denkt: “Peuters, zijn toch gewoon peuters?”.
En ja, daar moet ik je gelijk in geven. Maar meteen daarbij zul je ook wel begrijpen (als je zelf kinderen hebt, of met kinderen werkt), dat de peuterleeftijd één van de lastigste fases in een kinderleven is. Voor de peuter en voor jou als ouder of verzorger. 

Bijzonder
Peuters zijn bijzondere "wezens", ze draaien niet om de hete brij heen, maar laten zien wat er nodig is. En vaak zijn dat grenzen en duidelijkheid. Er verandert veel in het leven van een peuter. Ze gaan staan, lopen en leren communiceren. Soms gaan ze zo hard dat ze zichzelf voorbij lopen en niet weten hoe ze mogen handelen, dus gaan bijten/slaan/schoppen. Zorg voor voldoende ruimte in huis en ga vooral veel naar buiten. Laat hem bewegen/dansen/lekker gek doen, zodat hij zijn emoties en naar buiten willende energie kwijt kan. Wanneer ik werk met peuters en ouders, merk ik dat er bij kinderen vaak een behoefte ligt aan letterlijke en figuurlijke ruimte.
 
Peuters leren voor zichzelf te gaan staan, ze leren ruimte in te nemen en houden ons daarbij vaak een mooie spiegel voor. Hoeveel ruimte neem jij bijvoorbeeld in binnen je gezin, of in je werk?
Als peutercoach werk ik vooral met moeders van peuters, ik ga op zoek naar wat jouw peuter je wil vertellen en kom een kijkje nemen bij je thuis.
 
Wanneer schakel je mij als peutercoach in?
Op het moment dat jij het zelf even niet meer weet. Op het moment dat je met je handen in het haar zit. En natuurlijk kun je dan je vriendinnen of je eigen moeder om raad vragen, maar toch weet je van binnen vaak zelf wel wat er nodig is. Het kan dan juist fijn zijn dat er een “buitenstaander” naast je meekijkt. Ik zeg met nadruk “NAAST”, omdat ik het erg belangrijk vind om samen met jullie te kijken naar jullie specifieke situatie. Ik ga jullie niet vertellen, hoe je het allemaal moet aanpakken.
Ik geef je wel tips en richtlijnen, afgestemd op jouw vraag en situatie.
 
Wat doe ik dan met de peuters?
Ik werk heel veel met muziek, dans en creatieve werkvormen. Dat doe ik op verschillende locaties, in mijn praktijkruimte aan huis, buiten (in het bos), maar veel ook gewoon bij jou thuis. Ik kom een aantal keer bij jullie kijken en spelen met je kind. Ik zie dan snel wat er nodig is en wat je kind jullie laat zien.
 
Peuters kunnen nog niet altijd duidelijk maken wat ze willen of voelen, maar door muziek, dans en spel laten ze erg veel zien.
Ik heb een eigen “programma” gemaakt: De Koru Express. Daarin ga ik aan de slag met peuters en hun ouders, of groepen kinderen in de basisschoolleeftijd. We werken met verschillende muzieksoorten om verschillende emoties te voelen en ervaren. Ook werk ik in thema’s en geef ik mijn lessen op kinderdagverblijven en scholen.
 
Meer informatie
Je kunt bij me terecht met al je opvoedvragen en de dingen waar je tegenaan loopt. Op mijn website staat veel informatie in blogs en video’s. Ook kan je daar mijn gratis e-book: “Van peuterpuber naar peuterpret!” aanvragen.
Wil je meer weten:
www.korukindercoaching.nl
​

Terwijl we als gezin zijnde weer proberen in een fijn ritme te komen na de kerstvakantie, lukt het onze kids ook nog prima om het ons wel eens erg moeilijk te maken :)
Samen spelen? Tsja, dat lukt regelmatig best prima. Maar ook hier gaat het wel eens mis tussen de peuter die haar autonomie verdedigt en een kleuter die ook duidelijk zijn mannetje staat.
En het ging dus even helemaal mis...Want als je allebei wil spelen met dezelfde vishengel, wie krijgt hem dan uiteindelijk?
Heel trots ben ik er niet op, maar het is wel soms de realiteit. Ook als peutercoach verlies ik soms mijn geduld :)
In de eerste instantie liet ik de kinderen even met rust. Ik wilde kijken of ze het zelf konden oplossen. Maar al snel bleek dat ze beide niet gingen toegeven. Toen ze elkaar letterlijk in de haren vlogen besloot ik wel in te grijpen. Ik probeerde het eerst rustig en met zachte stem, maar dat mocht duidelijk niet baten. Dus uiteindelijk toch met hardere stem de twee uit elkaar gehaald. Na even afkoelen konden we het er samen over hebben. Ze bleven allebei erg gehecht aan dezelfde de vishengel, dus we konden er geen afspraken over maken (zoals om de beurt). Dat betekende dat de betreffende vishengel bovenop de kast ging.
Nadat de storm weer tot rust was gekomen bij ons allemaal, leek het me verstandig om het roer om te gooien. Ik stelde voor om een spelletje "Uno" te spelen. We zijn allemaal amper bijgekomen van de commotie van net en zijn begonnen met het eerste spelletje als onze kleuter zegt: "Gezellig zo, hè mam, met zijn vieren!".
De moraal van dit verhaal? Onze kinderen probeerden ons iets duidelijk te maken, ze wilden oprechte aandacht en rust. En dat hebben ze ook gekregen...

Fijn is het eigenlijk wel, om te weten dat vrijwel alle peuters hetzelfde doormaken. Ze liggen allemaal wel een keer gillend op de grond in de Jumbo. Of zorgen voor het schaamrood op je kaken als je lekker aan het eten bent in een chique restaurant en dat je peuterdochter roept "Ik heb een scheetje gelaten!". 
Fijn dat je als peutermoeder dus ook heel veel lotgenoten hebt.
Maar wat maakt het nou toch zo zwaar? Waarom hebben we allemaal wel eens gedacht onze #peuterpuber achter het behang te plakken, of op Marktplaats te zetten? Ja, ik ook!
Het feit dat het soms zo ontzettend lastig is, heeft er mee te maken dat onze peuters ons iets duidelijk willen maken. Door schade en schande heb ik dit geleerd (en leer ik nog elke dag met jullie mee ;) )
Ik geloof er echt in, dat in de peuterperiode, peuterpubertijd, “ik ben twee en ik zeg nee-fase”, de terrible two’s (en ga zo maar door), iets heel erg belangrijks gebeurt. Bij onze peuter, maar ook zeker bij ons als moeders! We krijgen er gratis en voor niets een aantal “SuperMAMpowers” bij!
Daarom ben ik peutercoach geworden, ik wil de kennis en overtuigingen die ik over peuters heb, delen met jullie als mede-peuterouders en professionals.
Er valt namelijk zoveel te leren van onze kleine “monsters” :)
Wil jij ook meer weten over de "SuperMAMpowers" die jij krijgt van je peuter? Ik geef op maandag 9 januari een "SuperMAM" workshop! Er volgt snel meer informatie over deze workshop op mijn site en via Facebook.